تحریمهای جدید اتحادیه اروپا نشان دهنده چیست ؟! آیا این اتحادیه از عواقب کارهایی که انجام می دهد آگاه است ؟! آیا این افزایش تحریمها باعث افزایش تشنج در منطقه خاورمیانه نمی شود ؟! این سوالات از انجایی مطرح می شود که اگر به سابقه کشورهای اروپایی و آمریکا نگاهی انداخته شود ، مشاهده می کنیم که این کشورها درگذشته برای منافع اقتصادی خودشان حاضر به هرگونه جنگ و درگیری بوده و از اینکه در این کار جان انسان های دیگر به خطر می افتد ، احساس ناخوشایندی ندارند ! آنها به خودشون رحم نمی کنند ، چه برسد به اینکه به مردم دیگر کشورها بخواهند رحم کنند ! سابقه جنگهای جهانی اول و دوم این را به همه ثابت می کند . در جنگ جهانی دوم چقدر بهانه جور کردند که ایران را طرفدار آلمان نشان دهند و با اینکه ایران خود را بی طرف اعلام نمود ، باز کشور ما را اشغال کردند . اینها برای رسیدن به هدف هر چیزی را وسیله قرار می دهند ، حتی استفاده از بمب اتمی را برای کاهش زمان جنگ و کشتار بیشتر موجه می دانند و از عمل خود نیز دفاع می کنند ! تحریمهای بیشتر را برای رسیدن به اهداف خود طرح می کنند و آن را برای نجات بشریت از خطر هسته ای شدن ایران اعلام می کنند ! از آن طرف هم برای اینکه تمام درها را نبسته باشند اعلام می کنند فضا برای ادامه مذاکرات وجود دارد ! این چه فضایی است که در آن ، عزم این اتحادیه برای بن بست مذاکرات به مشام می رسد . حالا اگر ایران بخواهد برای پاسخ به این تحریمها اقدامی تلافی جویانه انجام دهد ، به خصومت با کل جهان متهم خواهد شد ! به نظر من فضا اصلا فضای خوبی برای مذاکره نبوده و مثل فضای تهران فضای آلوده ای است . باید از این فضا خارج شد . ماندن در این فضا نفس ما را بند خواهد آورد !
امروز از اهداء جایزه صلح نوبل به اتحادیه اروپا با خبر شدم ، که حتما بعدا برای خیلی ها این سوال پیش خواهد آمد که دلیل این اقدام چه بوده است ؟ اتحادیه اروپا هم اکنون در گیر بزرگترین چالشهای خود پس از تشکیل است ! تمام آن تلاشهای انجام شده پس از جنگهای جهانی اول و دوم برای ایجاد اتحاد بین این کشورها ، که باعث کاهش درگیری بین آنها بشود ، یکباره دارد از بین می رود . یک بی اعتمادی در بین این کشورها در حال نزج گرفتن است که اینده این اتحادیه را زیر سوال برده و به مرور ، احتمال فروپاشی آن وجود دارد . این اتحادیه دارای فرهنگ های مختلفی بوده که به خاطر مسایل مادی به دور هم جمع شده اند و حالا که در مسایل اقتصادی به بن بست رسیده اند ، دیگر امیدی به اینکه این اتحادیه به راه خود ادامه دهد وجود ندارد . حالا می توان به این نتیجه رسید که دلیل ارائه جایزه صلح به این اتحادیه بخاطر کارهای بشر دوستانه در طول سال گذشته نبوده ، بلکه ایجاد یک امید دربین این کشورها برای جلوگیری از فروپاشی آن است .
چند شب پیش در حال دیدن فیلمی بودم که درآن هنرپیشه مرد آن اسم خود را گذاشته بود " هیچکس " ، هرکسی هم که از اون می پرسید، چرا اسم اش هست هیچکس ، جواب می داد : بخاطر اینکه ، مشخص نیست از کجا بوجود آمده ! و الان کیست ! حالا رژیم صهیونیستی نیز به این وضع دچار شده ! رژیم صهیونیستی در طول تمام دوران تاسیس و تایید در سازمان ملل به دنبال این بود که خود را به عنوان یک کشور و حتی بالاتر از آن به عنوان یک ابر قدرت منطقه ای که باید همه کشورها از آن حساب ببرند ، نشان دهد . اصلا تفکر این موضوع که با داشتن قدرت نظامی ، این رژیم نتواند از خود دفاع کند ، تاکنون به ذهن هیچکس خطور نکرده بود . حتی با شکست این رژیم در جنگهای 33 روزه با لبنان و 22 روزه با فلسطینی ها هم این موضوع از طرف خیلی از کشورها چندان با اهمیت نشان داده نشد . اما به نظر میرسه که اوضاع بد جور داره به ضرر این رژیم پیش میره ! تاکنون هرچه این رژیم کشور ما را تهدید میکرد و دوستان غربی اش هم این تهدید ها را به خورد مردم دنیا می دادن ، ما فقط به این موضوع که نقاط حساس این رژیم در تیر رس موشکهای ما قرار دارد و در صورت هرگونه حمله ای ،پاسخ سختی به این رژیم می دهیم ، در صدر اخبار جهانی قرار می گرفت . ولی اکنون دیگر اوضاع با نفوذ یک پهپاد از طرف حزب الله لبنان به جنوب رژیم صهیونیستی ، بکلی فرق کرده و این رژیم دیگر حرفی برای گفتن نداره و تمام معادلات امنیتی این رژیم به هم ریخته ! به نظر من الان دیگه وقتش رسیده که این رژیم با توجه به تاریخ خودش ، اسم خودشو به " هیچکس " تغییر بده !
در تمام جوامع بشری افرادی در بین مردم هستند که دارای استعداد خاصی در ادا و شکلک و صدا و حرکات بدنی و ... و یا اقداماتی که موجب خنده و تعجب دیگران می شود هستند که در بین مردم به شیرین کاری معرفی می شود . شیرین کاری باید طوری صورت بگیرد که موجب تعجب و بهت مردم شود . شیرین کاری حتما نباید در خصوص مورد خاصی باشد ، پس می تواند در تمام زمینه های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و ... نیز صورت بگیرد. مثلا کاری که نتانیاهو در سازمان ملل در نشان دادن نقاشی یک بمب که فتیله آن هم روشن بود ، انجام داد ، برای اینکه توجه مردم دنیا را به موضوع هسته ای کشور ما جلب کند ، خود یک نوع شیرین کاری محسوب می گردد ، که باعث تعجب همه و خنده خیلی ها شد . به عنوان نمونه دیگر شاید در زمان برگزاری انتخابات دیده باشید بعضی با شکل و شمایلی عجیب و غریب به مراکز ثبت نام کاندیداها مراجعه کرده و داوطلب نامزدی در انتخابات می شوند ، که خود یک نوع شیرین کاری محسوب می شود . در نمونه دیگر در انتخابات ریاست جمهوری قبلی ، زمانیکه که یک کاندیدا برای افزایش تورم نموداری را به بینندگان نشان داد ، کاندیدای حریف نمودار را برعکس کرده و تمام حرفهای کاندیدای رقیب را به استهزاء گرفت . اینها نمونه هایی از شیرین کاری های سیاسی بود که مطرح کردم . شاید در زمان حاضر نیز بعضی اتفاقاتی که در اقتصاد کشور می افتد را بتوان به عنوان یک شیرین کاری در عرصه اقتصادی دانست . یعنی به مردم بگوییم که نرخ فلان کالا کاهش خواهد یافت ولی قیمت آن افزایش یابد ، که خود یک نوع شیرین کاری است ! به دلیل آنکه موجب تعجب مردم گردیده و بعضی اوقات باعث خنده بعضی نیز می شود . بعضی وقتها این شیرین کاری ها طوری جدی گرفته می شود که مردم آن را واقعی تلقی کرده و باعث هرج و مرج در جامعه می شود . در صورت جدی گرفته شدن موضوع از طرف ملت آن وقت خیلی سخت خواهد بود که به اذهان مردم بخواهیم ثابت کنیم که : ای مردم این موضوع را جدی نگیرید و جو زده نشویید . بنابر این به نظر من ما باید طوری در رابطه ما مسائل مختلف نظر بدهیم که قبلا عکس العمل مردم را بسنجیم و بعد اقدام به این کار نماییم تا ازایجاد بحران جلوگیری نماییم .
نبود یک تفاهم ملی بین مسئولین نظام برای اجرای قانون ، خود از مسائل مهمی حکایت دارد که نشان دهنده حرج و مرج در سیاست گذاری جهت رشد و پیشرفت کشور است . پس از سالها آرزوی هدفمند نمودن یارانه ها و افزایش سرعت دادن به پیشرفت کشور و با توجه به نتایج مثبت اجرای مرحله اول طرح ، حالا نبود تفاهم و یکسری اختلاف نظر در نحوه اجرای فاز دوم ، منجر به کاهش رشد اقتصادی کشور و بطالت در کارهای اقتصادی و انتظار در بخش های خصوصی و دولتی شده ، که اگر هر چه زودتر به فکر اجرای حل مشکلات نیافتیم فردا خیلی دیر خواهد بود . به نظر من برای اجرای قانونی که به تصویب رسیده و کار کارشناسی زیادی برای آن انجام گرفته ، دیگر نیازی به این دست و آن دست کردن نبوده و دولت مکلف به اجرای آن است . حال اگر به کمک کارشناسان دانشگاهی بتوان نظر مجلس را هم به اهمیت اجرای فاز دوم هدفمندی با سرعت بالاتر و موثر تر نیز جلب نمود که فبه المراد ! ولی اگر نمی توان مجلس را راضی نمود ، باید نحوه قیمت گذاری را طوری ترتیب داد که هم بیشتر از نرخ افزایشی تعیین شده ( 20 در صد ) نباشد ، هم یارانه انرژی را به میزانی که باعث صرفه جویی شده و به صادرات غیر نفتی کمک نماید ، افزایش داد . طبق قانون نیز 50 در صد از منابع را به مردم و مابقی را صرف سرمایه گذاری بخش های اقتصادی نمود . اگر بخواهیم به دلیل تلاطمات موجود در بازار ارز اجرای مراحل بعدی را به عقب بیاندازیم ، مشکلات هر روز بیشتر شده و اجرای طرح را سخت تر خواهد نمود . البته دولت نیز نباید قیمت انرزی را براساس دلار 2000 تومانی تعیین نموده و با افزایش صادرات فراورده ها ارز بیشتری به بازار تزریق نماید و با تغییر در نرخ تعرفه های گمرکی به تعادل بخشی به بازار اقدام نماید . به هر ترتیب رسیدن به تفاهم ملی برای اجرای قانون هم برای خود داستانی است ...
میت رامنی نامزد جمهوری خواهان آمریکا در مصاحبه هایش اعتراف کرده که راه حلی برای جنگ بین اسراییل و فلسطینیها وجود نداره و ایجاد دو کشور در کنار هم تا زمانیکه فلسطینیها به جنگ با اسراییل ادامه می دهند امکان پذیر نیست . و آمریکا در صورت رای آورد ن رامنی در انتخابات منتظر یک اتفاق خواهد نشست تا راه حلی برای این موضوع پیدا بشه . اینکه آمریکاییها به این نتیجه رسیده اند که مذاکره بین فلسطینیها و اسراییل دیگه شکست خورده و باید منتظر یک اتفاق برای حل بحران موجود بود ، از طرفی نشان دهنده عجز آمریکا ست و از طرف دیگه حرف و راه حل ایران را به عنوان تنها راهکار حل مشکل نشان می دهد . ما از اول هم ایجاد دو کشور را به صلاح نمی دانستیم و تنها راه حل را نیز رای گیری از کلیه قومیت های موجود دراین کشور می دانیم تا خودشان حکومت آینده کشور فلسطین و نه اسراییل را تعیین کنند . آمریکا اگر می خواد در این بازی سهمی داشته باشه باید در این خصوص با ایران همراه بشه و از کمکهای بی جهت به اسراییل بپرهیزه تا این کشور مجاب به مذاکره برای تشکیل یک کشور واحد بشه .
سخنان مرسی رئیس جمهور مصر در اجلاس سران غیر متعهد باعث تعجب محافل سیاسی گردیده و باعث شده آنها نتوانند از سخنان او به یک نتیجه گیری درست برسند . اینکه از مخالفان دولت بشار اسد حمایت کرده مهم نیست ! مهم اینه که چند تا از کشور های حاضر در اجلاس از سخنان او حمایت می کنند ؟ به نظر من نبود یک سیستم رای گیری در اجلاس های برگزار شده باعث شده که آن تفاهمی که باید بین این کشورها بوجود بیاد ، تاکنون بوجود نیامده و هر کشوری نظر خودشو در خصوص مسائل مختلف اعلام می کنه و همین منجر به ایجاد اختلاف بین اعضای این جنبش میگرده . اگر ایران بتواند این سیستم را در این جنبش به کار اندازد ، می توان به آینده این جنبش امیدوار بود ، وگرنه اختلافات بین آنها ، نمی تواند به این راحتی حل شود .
آمریکا هنوز در زمان دوران جنگ سرد بسر میبره ! اینو میشه از نحوه برخودش با بحرانهای منطقه ای و جنگهای افغانستان و عراق پی برد . اینکه بشه یک کشور را با یک حمله هوایی زمینگیر کرد و با یک یورش وسیع زمینی تصرف نمود ، دیگه دوره اش تمام شده . سیاستهای جدید در جلوگیری از پیشرفت تکنولوژی نظامی کشورهای رقیب همچون چین و ایران دیگه جایگاه خودشو از دست داده . آمریکا دیگه خواسته هاشو نمی تونه از طریق جلوگیری از هسته ای شدن کشورها ، اعمال کنه . اگر هسته ای شدن مهم باشه ، نباید هیچ کشوری از نیروگاههای هسته ای استفاده کنه . آمریکا باید به این نتیجه برسه که با تحریم هم کاری از پیش نمیره ، پس باید در عرصه بین المللی تحولات عمیق تری بوجود بیاد ، تا دنیای امن تری داشته باشیم . اگر تهدید کردن می خواست به نتیجه برسه الان باید وضع کره شمالی ، مشخص شده باشه ! خواسته های آمریکا هر چی هم که باشه ، باید به گونه ای طرح بشه که قابلیت اجرا داشته باشه .
از سخنان تازه اوباما اینطور برداشت شده که امریکا به دنبال حضور نظامی در سوریه است . اینکه واقعا چنین اتفاقی رخ دهد یا نه ، در اینده مشخص خواهد شد . ولی اهمیت این خبر برای ما دراین است که برخورد ما با این موضوع چگونه خواهد بود ؟ آیا ما اقدام به حضور در این کشور و در جهت حمایت از مردم سوریه خواهیم کرد ؟ یا با استفاده توانایی های لبنان به این کار اقدام خواهیم کرد ؟ یعنی امکان این وجود دارد که برخورد ما با آمریکا خارج از مرزهای دو کشور و در کشوری دیگر رخ دهد ؟ به نظر من از همین الان باید به نحوه برخورد مان با این موضوع بیاندیشیم و منتظر اینکه اول اتفاق رخ داده بعد به فکر چاره بیافتیم ، نباشیم . البته اهمیت سوریه برای ما بسیار زیاده و مردم کشورمان نیز به این موضوع واقف هستند . ولی مدیریت اوضاع ، خیلی مهمه .
مذاکرات ایران و 1+5 در شهریور ماه دوباره ادامه پیدا کرده و با توافقاتی که به عمل آمده اینطور به نظر میرسه که میخواد به یک نتایجی نیز دست پیدا کنه ! البته از صحبتهایی که طرفین انجام می دهند اینطور بر می آد که ایران قبول کرده با ملغی شدن تحریمها ، غنی سازی 20 % و سایت فرودو را تعطیل کرده و با انتقال مواد آن به خارج موافقت می کند . اینکه واقعا ایران تحت فشار تحریم ها به این کار وادار شده باشه خیلی بعیده ، چون شاید این کار زیاد تاثیری برای کشور ما نداشته باشه و غنی سازی ادامه پیدا کنه ، ولی ابعاد تبلیغاتی این کار توسط آمریکا و غرب بیشتر از خود این موضوع اهمیت داره . ما در تمام این مدت به کشورهای خارجی گفته ایم که ایران تحت فشار تحریم حاضر به هیچگونه کوتاهی در برنامه هسته ای خود نیست ولی در عمل می خواهیم قدم به قدم عقب نشینی کنیم . حتی نماینده امریکا نیز گفته که مذاکرات تمام نشده ولی به مرحله حساسی رسیده ! این مرحله حساس یعنی ایران می خواد به تعطیلی غنی سازی پیشرفته اقدام کنه ؟ ! به نظر من که این نوع مذاکرات داره به مراحل بدی منجر میشه که عاقبت خوشی برای ما نداره ! باید مذاکرات را از اول و با مبانی اصولی تری شروع کرد !
