امروز داشتیم با خانم و بچه ها از یکی از خیابانهای محله مان به منزل می رفتیم که با یک اثر هنری جالب ( سکوی سنگی که آب از آن سرازیر بود ) که توسط شهرداری محل ایجاد شده بود مواجه شدیم . البته انتظار نداشته باشید که نام محله مان را بگویم ، چون خیلی متقاضی دارد . از طرفی ، هم خنده مان گرفته بود و هم از اینکه شهرداری چرا وقتی به محل ما رسیده ، تنها توانسته این اثر را برای اهالی تهیه کند ، حالمان گرفته شده بود . شهرداری شهر ما تحولات زیادی در جای جای شهر بوجود آورده که نمی توان از زحمات کشیده شده ، چشم پوشی کرد . از دریاچه و آبشار و پارک گرفته تا اتوبان و مترو بی ار تی و غیره . محله ما نه در بالای شهر است و از مواهب آن برخوردار می باشد و نه در پایین شهر است و از کمکهای شهرداری بهره مند . ولی تا دلتان بخواهد دارای ساختمان مسکونی است و از تراکم جمعیتی زیادی برخوردار است . من همیشه می گم اگر روزی شهردار بشم ، از همان خیابان آزادی یک لودر می زارم زیر این ساختمان ها و تا پایین میروم . چون با این وضعیتی که می بینم ، هیچ راهی برای تحول در این محله نمی توان پیشنهاد کرد . البته ما آدم ناشکری نیستیم ، همین که می توانیم از محله خودمان خارج شویم و به محله های بالای شهر یا جنوب شهر برویم و از امکانات آنها استفاده کنیم نیز خوشحالیم . به هرحال بعضی وقتها انتظار داشتن ما هم باید در حد وسع طرف مقابل باشد . ولی به نظر من وقتی شما یک برنامه جامعی برای شهرتان نداشته باشید ، نباید هم تحول آنچنانی در شهر خود ببنینید .
یکی از طرحهای خوبی که در چند سال گذشته باعث ایجاد تعادل در بازار کار کشور شده ، قانون بازنشستگی پیش از موعد کارمندان و کارگران بوده است . در سالهای پس از جنگ 8 ساله برای افزایش اشتغال در کشور و نبود زیر ساختهای لازم برای فعالیت بخش خصوصی ، شرکتهای دولتی زیادی جهت جایگزینی بخش خصوصی تشکیل گردید . این شرکتها هم اکنون بسیار بزرگ شده و باتفسیر اصل 44 قانون اساسی کشور ، فروش آنها به مردم و افزایش سهم بخش خصوصی در اقتصاد در حال انجام است . دراین بین با افزایش وزارتخانه ها و فعالیتهای دستگاههای دولتی نیز به شمار کارمندان افزوده گردید . از طرفی دیگر افزایش حقوق این کارمندان باعث فشار مضاعفی به بودجه کل کشور گردیده است . بطوریکه هم اکنون با وجود تورمهای سرسام آور ، دولت و مجلس توانایی افزایش حقوق را به میزان تورم نداشته و نارضایتی را در قشر کارمند و کارگر به وجود آورده اند . برای کاهش تعداد کارمندان ، دولت قانون بازنشستگی پیش از موعد را برای کارمندانی که بیش از 25 سال سابقه خدمت دارند اجراء نموده و مجلس نیز آن را تا پایان برنامه پنجم توسعه تمدید نموده است . با اجرای این قانون و خروج کارمندان از سیستم دولتی ، ظرفیتهای سرمایه گذاری جدیدی در بازار به وجود آمده و افزایش اشتغال را به دنبال داشته و کسری بودجه کشور را نیز کم نموده است . به نظرمن دولت از خروج کارمندان قدیمی به نوعی در صرفه جویی بودجه استفاده نموده و از طرفی باعث افزایش سرمایه گذاری بخش خصوصی شده که باعث رونق کسب و کار می شود .
وزیر جدید بهداشت و درمان در حال جابجایی مدیران در سطح گسترده بوده و تمام تلاش خود را برای جبران کم کاری مدیران قبلی ، با تغییر آنها با افراد لایق تر می نماید . اینکه چه لزومی داره که در 3 الی 4 ماه به پایان دوره ریاست جمهوری و البته وزارت ایشان ، این تغییرات انجام شود باید متذکر شد که حتی در این مدت کم هم باید طرحهای مهمی که از قبل بر زمین مانده ، به سرعت اجرایی گردد . بنابراین اگر مدیری نتواند در جایگاهی که قرار گرفته برنامه ها را اجرایی کند ، چطور انتظار داریم بهبودی در عملکرد 4 ساله این وزارت خانه پیش بیاید ؟ شاید دیگر این وزیر و یا مدیران جدید در 6 ماه آینده بر سر کار نباشند ولی در پایان می توان از اقدامات خوبی که در سطح وزارت خانه و طرحهای مهم آن انجام شده دفاع کرده و امیدوار به این بود که رئیس جمهور بعدی هم آنان را برای دوره بعد انتخاب نماید . اینکه از یک مدیر روزی خواسته شود که مسئولیت بپذیرد و روز بعد آن را به دیگری واگذار کند از اهم موضوعات مدیریتی کشور است . نیازی نیست که حتما مدیر خود اقدام به استعفا نماید . شاید او از عملکرد خود راضی باشد ! ولی این را هم باید بداند که هر آمدنی ، رفتنی دارد .
انتقال پایتخت از تهران به جایی دیگر از جمله طرحهایی است که در سنوات گذشته زیاد به آن پرداخته شده و به عنوان راهکاری برای مقابله با مهاجرت و آلودگی و ... مدنظر بوده است . در بررسی از شهرهای بزرگ دنیا به این نتیجه می رسیم که فقط تهران به عنوان یک شهر بزرگ در جهان شناخته نشده و فقط پایتخت ها نیز، با اینگونه مشکلات مواجه نیستند . بعضی از مراکز استانی در کشور خودمان نیز با این معضلات دست و پنجه نرم کرده و به دنبال ارائه راهکارهایی برای مقابله با آن هستند . به نظر من انتقال پایتخت طرح خوبی برای کاهش بار جمعیتی تهران نبوده و تهران به دلیل تمرکز فعالیتهای صنعتی و خدماتی به مانند دیگر شهرهای بزرگ کشور مثل اصفهان ، شیراز و مشهد و ... با کاهش جمعیت مواجه نخواهد شد و هر روز نیز به دنبال افزایش فعالیتهای صنعتی و خدماتی و افزایش جمعیت مشکلات آن افزوده خواهد گردید . به نظر می رسد با توجه به الگوی ساختمان سازی در تهران و کمبود معابر شهری ، می بایست در طرح تفصیلی شهر به افزایش راهها و مرتفع سازی ساختمان ها بیشتر اهمیت داده شده و در بازسازی بافت فرسوده شهری از بالا رفتن تراکم هراسی به دل راه نداده و در عوض افزایش در آمدهای فروش تراکم به خرید املاک و احداث راههای دسترسی و پارکینگ و ... تغییرات بیشتری در شهرنشینی تهران به وجود آورد . هزینه های انتقال شهر نیز از طرف دولت می تواند دراین کار به کمک شهرداری آمده و سرعت پیشرفت کار ها را بیشتر نماید . البته تجربه انتقال کارکنان دولت و شکست آن نیز می تواند در ارائه راهکارهای مفید و کارشناسی شده به کمک دولت آمده و طرحهایی از این دست را به فراموشی بسپرد .
خبر عزل وزیر بهداشت با آنهمه تایید و پشتیبانی قبلی از وی توسط دولت ، با نظرات مختلفی که اغلب به حمایت از وزیر بوده ، همراه شد. ولی مثل اینکه مردم فراموش کرده اند که عملکرد چهارساله وزیر آنچنان باعث رضایت خاطر مردم نشده و هم اکنون اگر خدای ناکرده پایمان به بیمارستان باز شود ، با معضلات عدیده ای مواجه خواهیم گشت . اگر چه ارز تخصیصی به دارو نیز شاید به دلیل مشکلات پیش روی دولت با تاخیر و کسری مواجه شد ، ولی وزیری که خود در کابینه حاضر بوده و از مشکلات آگاه است ، نباید به یکباره زیر قراری که از قبل گذاشته بزند و پالسهایی منفی برای افزایش خودسرانه قیمت دارو به دیگران بفرستد . اگر به عزل باشد وزرای دیگری بودند که در اولویت عزل قرار داشتند ولی حتی از طرف مجلس هم مورد بازخواست و استیضاح قرار نگرفته و هم اکنون نیز در حال خدمت رسانی به مردم هستند . مشکل ارز کشور و تحریم ها مسئله ای ملی بوده و به یک شخص ارتباطی ندارد . ولی به نظر من اگر عملکرد وزیر آنچنانی بود هیچ وقت از دولت کنار گذاشته نمی شد . شما اگر به حکم رئیس دولت به وزیر جدید دقت کنید ، فقط به موضوع ارز نپرداخته و به مشکلات دیگر این بخش نیز اشاره کرده است . ولی آیا از وزیر جدید می شود انتظار داشت کلیه مشکلات را مدیریت کند . معمولا برای مواقع بحرانی ما احتیاج به فردی داریم که از مدیریت قوی برای بهبود اوضاع برخوردار باشد . مثلا اگر آن شخص دکتر باشد برای مدیریت آن بخش کافی نیست و باید بتواند راهکار هم برای عبور از وضع موجود ارائه دهد . طرح پزشک خانواده از آن جمله طرحهایی بود که با مخالفت اکثر پزشکان همراه شد . آیا وزیر جدید می تواند راهکاری برای رضایت همکاران خود یافته و آنان را به اجرای این طرح راغب نماید . باید منتظر ماند و دید .
یکی از وبلاگ نویسان خوب پارسی بلاگ ( سلمان علی ) مطلب خوبی در خصوص پارسی بلاگ و چگونگی افزایش کیفیت و کمیت آن نوشته بودند که باعث شد من هم بخواهم نظری در این خصو ص بنویسم . به نظر من مجله پارسی بلاگ دیگه داره یواش یواش بین المللی میشه و با پیگیری اخبار در روزنامه ها و جراید داخلی و خارجی میشه گفت که اگه دوستان وبلاگ نویس در پارسی بلاگ ، تلاش بیشتری در ارائه نظرات در خصوص مسائل روز داخلی و خارجی بنویسند ، امکان اینکار فراهم شده که هرکسی می خواد مطلب و حرف جدیدی رو بخونه باید بیاد تو پارسی بلاگ . من خودم تا الان که در این محیط بودم ، واقعا از بعضی مطالب لذت بردم و میتونم بگم در جایی دیگه چنین مطالبی رو ندیده بودم . حتی بعضی انتظار دارن که در سایر سایتها نیز از مطالب پارسی بلاگ استفاده کنند . ولی جواب من اینه که تا وقتی پارسی بلاگ هست ، باید شما به اون مراجعه کنید .
یکی از بحث هایی که در بوروکراسی اداری وجود داره اینه که آیا گرفتن پست در سیستم اداری ما جزء حق کارمند به حساب میاد یا نه ؟ هر کارمندی از زمانیکه استخدام میشه به فکر اینه که هر چه زودتر پله های ترقی رو طی کنه و به یک پست و مقامی در اداره برسه ، برای همین ام انتظاراتی براش پیدا میشه که چون مثلا سابقه کار پیدا کرده باید فلان پست رو به اون بدن! ولی هیچوقت به کارمندی برخورد نمیکنی که بگه برای گرفتن این پست من باید از طرف مدیرم انتخاب بشم ! و اگر شما کارمندی رو که دارای صلاحیت اخذ یک پست نباشه رو بهش بگی تو اینجا با چه توانایی قرار گرفتی ؟ حتما این جواب رو میشنوی که اگر صلاحیت نداشتم اینجا ننشسته بودم ... در حالیکه گرفتن ارتقای شغلی همیشه باید از طرف مدیر مورد تایید قرار بگیره . برای همین ام است که کارمندانی که درخواست ارتقاء شغلی رو دارن با این جواب مواجه میشن که : پست دادنیه ، گرفتنی نیست !
دیشب خواب استادمو دیدم . گفتم : استاد ، اجازه بدید دستتونو ببوسم . گفت : لازم نکرده برو کنار ... گفتم : چی شده استاد چرا از دست من ناراحتی . گفت : آخه ، اصلا انگار نه انگار ... گفتم : استاد چی کار دیگه بایست می کردم ؟ گفتی : ... بکن ،کردم . گفتی : ... نکن ،نکردم . گفتی : ... بگو ،گفتم . گفتی : ... نگو ،نگفتم . دیگه کاری از دستم بر نمی آد ... گفت : بابا چرا به من فرصت نمی دی حرفمو بزنم ؟ اینطور که مشخصه ، تو از من بیشتر شاکی هستی ؟ منظور من این بود که نکش ؟ گفتم : چی رو نکشم ؟ گفت : سیگار رو می گم ، نکش ؟ گفتم : استاد ! من فکر کردم الان اومدی بگی چرا کم کاری کردید ؟ اگر شما کار کرده بودید ، اوضاع و احوال کشور ، الان اینطور نبود . خوب چشم ، سعی می کنم نکشم . راستی استاد هوای ما رو اون دنیا داری دیگه ؟ گفت : هوای تو رو ، کسی دیگه ای باید داشته باشه . گفتم : استاد! اصلا انگار نه انگار که ما روزی شاگردت بودیما ...
