نظرمن

با توجه به اهداف در نظر گرفته شده در بودجه سال 1393 اینگونه به نظر می رسد که در سال آینده اقتصاد کشور به مرحله ای از تثبیت خواهد رسید که حتی در صورت شکست مذاکرات هسته ای نیز مشکلی برای آن پیش نخواهد آمد . بنابراین می توان انتظار داشت که طرح حذف صفرهای پول ملی برای ایجاد افزایش ارزش آن ، که از دولت قبل در حال پیگیری بود ، در سال آینده دوباره مورد بررسی قرار گیرد . به نظر من اگر حتی یک صفر از پول ملی کاسته شود و ارزش آن را ده برابر افزایش دهد ، ما را به نقطه شروع طرح یکسان سازی نرخ ارز در سال 1382 خواهد رساند و کاهش ارزشی را که در این ده سال اتفاق افتاد دوباره به عقب برگردانده و اعتباری مضاعف ازنظر روانی برای آن ایجاد خواهد کرد . حذف یک صفر می تواند تبعات کمتری نسبت به حذف سه صفر داشته و در نرخ گذاری کالاها و خدمات نیز کمتر ، خللی ایجاد خواهد کرد . البته همه به این موضوع واقف هستند که پول وسیله مبادله بوده و خود ارزشی ندارد ولی بار روانی افزایش تعداد صفرها و محدودیت های چاپ اسکناس های درشت تر از عواملی است که نیاز به اصلاحات را لازم می گرداند .

بودجه سال 1393 فردا سر وقت به مجلس شورای اسلامی ارسال شده و برنامه حداقل یکساله اقتصاد کشور و البته ارائه خط مشی دولت برای سالیان آتی ، برای مردم روشن می گردد . اهمیت بودجه آن قدری هست که بخواهیم بگوییم ، درصورت عدم تدبیر برای آن می تواند کلیه نتایج مثبت توافق هسته ای را بر باد داده و امید برای بهبودی وضعیت اقتصاد کشور را به نا امیدی تبدیل نماید . بودجه در سالیان گذشته از همه نظر دارای نقاط منفی زیادی بوده که در دولتهای نهم و دهم برای اصلاح آن قدمهایی برداشته شد که به شکست انجامید . وضعیت بد بودجه نویسی باعث شده که هر ساله با تورم های بالا در کشور مواجه بوده و طرحهای عمرانی با تاخیر همراه شود و کسری بودجه باعث افزایش نرخ ارز گردد . بودجه احتیاج به تدبیر دارد . به نظر من بودجه باید برای کاهش وابستگی به در آمد نفت به سهم دولت از هدفمندی یارانه ها بیشتر اتکا کرده و برای ایجاد تحرک در بخشهای تولیدی پیش بینی مناسب برای افزایش صادرات غیر نفتی را در نظر بگیرد . واردات را کاهش و نرخ بهره بانکی را برای کاهش تورم بیشتر در نظر بگیرد . طرحهای عمرانی و اثر بخشی آن در زندگی روزمره مردم نیاز به بازنگری دارد . بودجه شرکتهای دولتی و خصوصی سازی آنها و ... همه و همه اینها از مشکلات بودجه در سالیان گذشته بوده و در صورت عدم تدبیر در سالیان بعد نیز خواهد بود . بودجه ای برای ایجاد امید در مردم ، نباید انقباضی بوده و تورم زا نیز نباید باشد . بطور کلی کلید حل این مشکل باید با سیاست های درست اقتصادی به باز کردن آن همت گمارد . شاید امسال را برای ایجاد حماسه اقتصادی از دست دادیم ولی حداقل می توان به سال دیگر امید داشت .

آلودگی هوای شهرهای بزرگ و تراکم جمعیت درآنها باعث شده تا هر چند وقتی مسئولین و مردم به ارائه راهکارهایی جهت کاهش اثرات منفی این موضوع اقدام کنند . به عنوان مثال می توان یه انتقال کارکنان از شهر تهران به سایر شهرها و انتقال پایتخت سیاسی از تهران به مکانی دیگر اشاره نمود . به نظر من تمام این راهها با هزینه های هنگفتی که ایجاد می کنند در رسیدن به هدف با مشکل همراه است . ولی اگر برای صاحبخانه های شهرهای بزرگ دو پلاک خودرو برای همان شهر و با ارائه یک سند مالکیت ، بیشتر صادر نشود و برای مستاجرین نیز با ارائه اجاره نامه محضری پلاک دیگری به نام همان شهر صادر شود ، می تواند هم به آمار کنترل جمعیت در شهرها و جابجایی جمعیت کمک کند هم به تعداد صاحبخانه ها و مستاجرین و هم به تعداد خودروهای شهر و ... کمک نماید . این راهکار باعث ضایع شدن حقی برای ساکنین شهرها نخواهد شد ولی به دریافت آمار صحیح از جمعیت و نقل و انتقال آن و میزان خانه های مورد نیاز و تعداد خودروها منجر خواهد شد . البته شاید در آینده بتوان برای موتورسیکلت ها هم همین کار را انجام داد . به هر حال داشتن آمار از ساکنین یک شهر بهتر می تواند برای برنامه ریزان شهری جهت ارائه راهکارهایی که زندگی شهری را بهتر کند ، به کار آید .

یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری برنامه اقتصادی خود را توسعه بدون تورم عنوان داشته است . وی با توجه به قیمت ارز از سال 1332 تاکنون یکی از اثرات توسعه در این سالها را کاهش ارزش پول ملی دانسته و عنوان می دارد : در پایان 4 سال ریاست جمهوری من قیمت ارز را با قیمت کنونی آن مقایسه نمایید ، اگر کاهش داشت من موفق بوده ام و اگر افزایش داشت ، ناموفق ! البته پیشنهاد بدی نکرده ، ولی معمولا موضوع کاهش ارزش پول کشور ما ربطی به افزایش توسعه ما نداشته و تا زمانی که میزان صادرات ما نسبت به واردات بیشتر بوده نرخ ارز هم افزایش زیادی نداشته و اگر اکنون نیز افزایش داشته به خاطر کاهش درآمدهای ارزی بوده است و ایشان بهتر بود راهکار افزایش صادرات غیر نفتی و نقل و انتقال آن را در برنامه خود می گنجاند . البته انتظار از سایر کاندیداها هم درارائه برنامه خودبه همین گونه است .

شعار ما می توانیم از بدو پیروزی انقلاب اسلامی جهت سازندگی کشور مورد استفاده قرار گرفته است . بیشترین مورد کاربرد آنهم در ساخت و ساز و تولید بوده است . ولی تاکنون از این کلمه جهت استفاده در علوم انسانی استفاده نشده است . مثل : مدیریت ، اقتصاد ، سیاست ، فرهنگ و .... به نظر من در سال 1392 که به سال حماسه اقتصادی و حماسه سیاسی مزین شده ، شعار ما می توانیم کاربرد بسیار زیادی می تواند در این علوم داشته باشد . اقتصاد کشور از نظر سازندگی تاکنون پیشرفت های خوبی داشته و دربیشتر زمینه ها به خود کفایی رسیده و برای همین هم رشد اقتصادی کشور کند گردیده است . ما هم اکنون احتیاج به یک تحول اساسی در زمینه علوم انسانی داریم تا بتوانیم از این ظرفیت ها برای افزایش کیفیت رشد  استفاده کرده تا رشد را تبدیل به توسعه نماییم . ما می توانیم اقتصاد کشور را متحول کرده تا صادرات افزایش یافته و وابستگی به نفت قطع گردد . ما می توانیم مدیریت را متحول کرده تا زمینه حضور بخش خصوصی در اقتصاد فراهم شده و دولت به کار اصلی خود یعنی نظارت و سیاست گذاری بپردازد . ما می توانیم فیلمهای سینمایی و سریال هایی با مخاطب جهانی داشته و زمینه صدور انقلاب را فراهم کنیم . ما می توانیم در انتخابات رئیس جمهوری را انتخاب کنیم که دارای بیشترین خصوصیات خوب باشد . ما می توانیم در زندگی خود به کیفیت زندگی بیشتر بپردازیم تا میزان طلاق کمتر شود . ما می توانیم ...