نظرمن

چند وقت پیش یکی از دوستان همکار را در اداره ملاقات نمودم . بعد از پرس و جوی حال و احوال ، از من پرسید : یادته برایم تعریف می کردی که باید مواظب بود تا چرخهای توسعه از روی مان رد نشود ؟ گفتم : بله ... حالا چی شده ، مگه از روت رد شده ؟ گفت : نه ... من از اون موقع خیلی حواسمو جمع کردم ... امسال که شرایط خیلی خراب شد ، یاد حرف تو افتادم . گفتم : اون حرف مال قدیم بود ، الان اوضاع یه طور دیگه است . با تعجب گفت : چطور مگه !؟ اوضاع که خیلی تعریف نداره . گفتم : اون موقع بحث پیشرفت اقتصادی کشور مطرح بود ، که لازمه آن افزایش حجم نقدینگی و به دنبال آن افزایش تورم بود . یعنی برای افزایش رشد اقتصادی لازم به این کار بود . برای همین هم گفتم ، مواظب چرخهای توسعه باش تا از روت رد نشه . ولی اوضاع کنونی ربطی به افزایش رشد اقتصادی نداره و حتی می بینی که رشد منفی هم داریم ؟  گفت : خوب یعنی این تورم هیچ سودی هم برامون نداره ؟ گفتم : البته ما دنبال اصلاح امور و افزایش بهره وری بودیم و نمی خواستیم این تورم گریبانمون و بگیره ، ولی اوضاع طور دیگری رقم خورد . گفت : خوب میگی حالا چی پیش می آد ؟ گفتم : الان اوضاع دیگه مثل قبل نیست و بهبود شرایط اقتصادی به خیلی چیزهای دیگه ارتباط پیدا کرده . گفت : خوب ما چیکار کنیم که زیر این چرخهای تورم نریم ؟ گفتم : به نظرم تنها راهکار اش اینه که ما سوار بر چرخهای تورم بشیم ! یعنی هر طور که می خواد بچرخه بزار بچرخه ، ما روی اون هستیم و با افزایش آن ما هم قدرت مالی مون را افزایش می دهیم ! گفت : یعنی میگی اگرقیمت خودرو افزایش پیدا کرده ، ما با گرفتن وام بلند مدت قدرت خریدمون رو باید افزایش دهیم و خرید کنیم ؟ گفتم : درسته ! اگر ما منتظر این بمانیم که قیمتها کاهش پیدا کنه ، نه تنها رفاه حال حاضرمون را از دست داده ایم ، بلکه افزایش قیمتها هیچ وقت تمامی نداره و در آینده به عقب رفته ایم ! برای همینه که میگم ، باید مواظب چرخهای تورم بود تا از روی مان رد نشه .