پس از نام گذاری سال 1392 به عنوان سال : حماسه اقتصادی و حماسه سیاسی ، توسط رهبر معظم انقلاب ، نظرات مختلفی در خصوص چگونگی تحقق این شعار اعلام شده است . برای تحقق حماسه اقتصادی پیشنهاد گردیده که بودجه کشور بدون درآمدهای حاصل از نفت و براساس درآمدمالیاتی ارائه گردد . البته اجرای آن با توجه به میزان حجم پول درگردش کشور نسبت به تولید ناخالص داخلی زیاد قابلیت اجرا ندارد . اکثر جامعه ما دارای حقوق های پایین بوده و شاید بیشتر کارمندان از حقوق مکفی برای گذران زندگی برخوردار نیستند تا بخواهند مالیاتی نیز از این بابت به پردازند . بخش خصوصی نیز با ارائه اطلاعات غلط ، زیاد نمی تواند به این کار کمک کند . به نظر می رسد که تنها راه اجرای حماسه اقتصادی با توجه به افزایش قیمت ارز و تورم حاصل از آن که منجر به کاهش قدرت خرید حقوق بگیران شده ، افزایش حقوق حتی بیش از نرخ تورم 30 درصدی اعلام شده از طرف بانک مرکزی است . تا هم مصرف افزایش یافته و هم مالیات لازمه کسب گردد . شاید تصور گردد که افزایش حقوق باعث افزایش تورم شده و بر مشکلات بیافزاید ، در حالیکه با توجه به تورم موجود و مالیات دریافتی ، پول توزیع شده دوباره جذب شده و تعادل به اقتصاد برگشته و از تولید داخلی نیز با توجه به افزایش قیمت کالاهای وارداتی حمایت می گردد . به هر حال کشور در سال جدید نه باید الگوی توسعه صادرات را به تنهایی اجرا کند نه الگوی جایگزینی واردات . بلکه باید هر دو الگو را با هم اجرا کرد .
