کاندیداهای ریاست جمهوری در هنگام ثبت نام در پاسخ به سوالات خبرنگاران در خصوص برنامه های خود ، در صورت منتخب شدن ، به مواردی از قبیل : اشتغال ، مذاکره با آمریکا ، حل مسئله هسته ای ، کاهش تورم ، افزایش ارزش پول ملی ، ایجاد عدالت ، افزایش رشد اقتصادی ، حل مشکلات تحریم ، استقلال بانک مرکزی ، اجرا یا عدم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و ... اشاره می نمایند . ولی به نظر من این مسائل ، مسائلی نیستند که رئیس جمهور آینده به راحتی بتواند از پس آن برآید . مسائل اقتصادی همه به یکدیگر ارتباط دارند . حال اگر مسائل سیاسی نیز به آن افزوده گردد ، به پیچیده شدن بیشتر آن می انجامد . به نظر من همکاری دولت و مجلس برای ارائه راهکار بسیار دارای اهمیت می باشد . بعنوان مثال قانون بودجه سال 1392 که برنامه یکساله دولت آینده می باشد ، از اهمیت زیادی برخوردار است . اینکه مجلس نرخ ارز را 2500 توان در بودجه می آورد و تکلیف بانک مرکزی را ارائه ارز مدیریت شناور شده اعلام می کند و سپس با گرانی کالاها ، از گفته خود پشیمان شده و حذف ارز مرجع را کتمان می کند ! خود نشان دهنده عدم برنامه مشخص برای حتی یک سال دارد . با این شعارهایی که از کاندیدا ها شنیده می شود ، همین بودجه فعلی نیز در اجراء با مشکل همراه خواهد بود ! زیرا هرکدام از این کاندیداها که برگزیده شود ، اجرای این بودجه را برخلاف نظر و طرح خود دانسته و خواستار اصلاح آن خواهد شد . به هرحال به نظر می رسد باید تصویب بودجه را تا پایان انتخابات ریاست جمهوری یعنی پایان خرداد ماه به عقب انداخت تا با کمترین تغییر به تصویب و اجراء برسد .