نظرمن

بحث بر سر کسری بودجه حاصل از اجرای قانون هدفمند سازی یارانه ها از دولت دهم به دولت یازدهم منتقل شده و هم اکنون زمان تصمیم گیری برای چگونگی اجرای مرحله بعدی است . انتخاب بین : حذف سه دهک اول یا افزایش نرخ حامل های انرژی بدون افزایش پرداختی به مردم ،  یکی از راه های پیش روی دولت می باشد . البته دولت نیز خود به این موضوع پی برده که اجرای هر کدام از این راه ها با مخاطراتی همراه خواهد بود . این مخاطرات نیز با توجه به میزان تورم و فشارهای وارد شده به مردم ، برای همه روشن است . به نظر من دولت از دو راه حل اعلام شده ، هیچ کدام را نمی تواند به مرحله اجرا بگذارد . ولی از طرفی دیگر  نمی توان در سال حماسه اقتصادی نیز دست روی دست گذاشت و گفت : از ترس اثرات اجرای مرحله دوم هدفمند سازی یارانه ها بهتر است امسال دست به هیچ کاری نزده و صبر کنیم تا سال بعد ببنیم چه می شود ! به دلیل اینکه سال دیگر هم همین آش خواهد بود و همین کاسه . پس بهتر است برای اجرای مرحله بعدی ، ابتدا خط فقر را که مدت هاست اعلام نشده ، دوباره تعیین و اعلام رسمی کنیم ، سپس به تعیین دوباره دهکهای جامعه بپردازیم و منتظر کاهش نرخ تورم هم نمانده و براساس دلار سه هزارتومان که نرخ کف ارز نیز است ، به تعیین قیمت تمام شده حاملهای انرژی پرداخته و مرحله دوم را به امید اینکه مردم به دولت خود اعتماد داشته و می دانند که نشستن برسر میز مذاکرات هسته ای ، تنها راه حل برای خروج از بحران نیست ، برای ایجاد حماسه اقتصادی اجرا کنیم .