نظرمن

بالاخره سیاست گذاران اقتصادی دولت توانستند به یک سیاست اقتصادی برای خروج از رکود دست پیدا کرده و آن را رسانه ای کنند . ولی این سیاست مورد نقد کارشناسان اقتصادی خارج از دولت قرار گرفته که رسیدن به نتیجه مطلوب از این سیاست را مقداری تامل برانگیز می دانند . به نظر من این سیاست دارای تناقضاتی با خود است ! از طرفی خروج از رکود باید تورم زا نباشد و به افزایش تقاضای داخلی منجر نشده و افزایش اشتغال را در پی داشته باشد و از طرف دیگر با تحریک بخش مسکن می خواهیم استارت خروج از رکود را بزنیم . این درست است که بخش مسکن توان ایجاد اشتغال را دارد ولی هنوز قدرت خرید مردم برای همین تعداد مسکن موجود افزایش پیدا نکرده و اگر با افزایش میزان وام خرید مسکن بخواهیم تقاضا را تحریک کنیم تورم را افزایش خواهیم داد ! در خصوص افزایش صادرات غیر نفتی نیز می توان این گونه گفت که تمام بخش های اقتصادی قادر به صادرات محصول یا خدمات خود نیستند و همین موضوع نیز منجر به اجرای نصفه ونیمه سیاست جدید شده و نتیجه ای از آن حاصل نخواهد شد . بنابر این آیا نمیشد اقتصاد را به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم کرده و برای خروج از رکود دوسیاست متفاوت را اجرا کرد ؟ ما امکان ایجاد فرصتهای زیاد شغلی برای تولید صادرات محور در اختیار نداشته و جز با جلوگیری از واردات راهی برای کاهش تقاضا برای ارز را نداریم و با سیاست ضد تورمی موجود باید به دنبال کاهش نرخ ارز و افزایش قدرت پول ملی و افزایش قدرت خرید مردم باشیم . راهی که هم اکنون نیز به دنبال آن هستیم . پس نباید تقاضا را تحریک کرده و ابتدا باید نرخ ارز را کاهش دهیم . این موضوع به مرورباعث افزایش تقاضا و عدم افزایش تورم خواهد شد . به هرحال دولت در بعضی از مواقع سیاست های متناقضی را اعلام می نماید که مورد انتظار نیست .