نظرمن

آمارهای افزایش 30 درصدی رشد نقدینگی در یک سال گذشته نشان دهنده آن است که دولت یازدهم نیز راه دولتهای قبلی را در زمینه سیاست های پولی دارد طی می نماید و برای عبور هر چه سریعتر از پیچ تاریخی اقتصاد کشور نیز برنامه ای جز افزایش نقدینگی نداشته و افزایش تورم را نیز می توان از هم اکنون پیش بینی کرد . البته معمولا افراد حرفه ای در رانندگی وقتی که به سر پیچ می رسند ، فقط پا را از روی گاز برداشته و از زدن ترمز نیز خودداری کرده و تنها به دنده معکوس کشیدن فکر می کنند ! زیرا می دانند که هر دو مورد گاز بیشتر و ترمز کردن بی مورد باعث انحراف از مسیر خودرو شده و باعث پرت شدن خودرو به درون دره خواهد شد . بنابراین به نظر می رسد دولت می بایست هم از افزایش بی رویه حجم نقدینگی جلوگیری نماید هم به ارائه تسهیلات به اقتصاد بپردازد . به نظر من هم اکنون حجم نقدینگی به میزانی رسیده که حتی اگر دولت بخواهد حجم آن را کنترل کرده و آن را مثلا به 25 در صد رشد کاهش دهد ، باز عدد بزرگی را شاهد خواهیم بود . دلیل آنهم مشخص است ! افزایش 30در صدی 600 هزار میلیارد تومان برابر است با افزایش 25 در صدی 800 هزار میلیارد تومان و هرچه عدد بزرگتر شود باز هم همان رشد بالاتر نقدینگی را شاهد خواهیم بود . البته این در صورتی است که نرخ رشد را بتوانیم کاهش دهیم و اتفاق خاصی نیز نیافتد . حال که دولت این تصمیم اقتصادی مهم را گرفته و دیگر امیدی به کاهش نرخ ارز و افزایش ارزش پول ملی نیست ، آیا بهتر نیست قدرت خرید مردم رانیز به میزانی که بتوانند از پس افزایش های تورمی هزینه های زندگی بر بیایند افزایش دهیم ؟ آیا این روند باعث رکود بیشتر نخواهد شد ؟ به هر حال بهتر است دولت برای رسیدن هرچه زودتر به مقصد از افزایش های بی مورد سرعت ، آنهم سر پیچ ، خود داری کند .