نظرمن

پس از تعیین اعضای کابینه دولت تدبیر و امید و شروع به کار دولت یازدهم ، بحث های مختلفی پیرامون اینکه اولین اقدام دولت چه می تواند باشد ، مطرح است . البته خود دولت هم اولین اقدام خود را اصلاح بودجه سال 1392 که با کسری زیاد منابع بسته شده اعلام نموده است . ولی مشکلی که برای اصلاح بودجه مطرح می باشد ، عدم اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها به دلیل بالا بودن تورم در کشور می باشد . همین موضوع باعث شده تا دولت به استفاده از منابع صندوق توسعه ملی رو بیاورد . به نظر من دولت برای کاهش تورم با کمک بانک مرکزی می بایست انتشار پول را کاهش داده و نرخ بهره بانکی را افزایش دهد . البته تعیین نرخ بهره بانکی مناسب خود از مواردی است که باید در آن دقت کرد . نرخ بانکی باید به گونه ای تعیین شود که اعتماد را به سپرده گذاران بازگردانده و آنان را مجاب نماید تا پول بیشتر را برای مدت زمان بیشتری در اختیار بانکها قرار دهند . ولی این نرخ باید طوری تعیین شود که وام گیرندگان نیز از خیر گرفتن وام نگذشته و دریافت وام باعث افزایش زیاد هزینه های آنان نگردد . به همین منظور من پیشنهاد می کنم میزان سپرده پنج ساله به هفت سال افزایش یافته و نرخ بهره آن نیز 40 درصد تعیین گردد . و به همین ترتیب نرخ یکساله نیز 15 درصد و ... نرخ بهره وام پرداختی نیز با مدت بازگشت  5 سال 25 درصد و ... این اقدام در کنار سیاست های پولی بانک مرکزی به شدت به کاهش تورم منجر شده و در 100 روز اولی که دولت به مردم قول داده تا اثرات سیاستهای اقتصادی آن را مشاهده کنند ، قابلیت اجرایی داشته و می توان در بودجه 1392 نیز مرحله دوم هدفمندی را اجرا کرد تا کسری بودجه برطرف گردد . به هر حال بعید است در طول 100 روز اول دولت بتواند به توافقات مهم با گروه 1 + 5 رسیده و کاهش تحریم ها را دنبال نماید .