نظرمن

روزی روزگاری نظری از من در خصوص احزاب چپ و راست در ایران و اینکه کدام یک بر خلاف اهداف نظام فعالیت می کنند را خواستند . در ابتدا با توجه به تحولات پیش آمده در کشور اینگونه به نظر می رسید که احزاب چپی دارند مخالف اهداف نظام صحبت می کنند . ولی با کمی توجه متوجه می شویم که در ایران هیچ حزب و یا گروهی بدون اخذ تاییدیه از وزارت کشور نمی تواند دارای فعالیت سیاسی باشد . و درصورت تخلف قانون اقدام به حذف آن می نماید . لذا من هم به این موضوع اشاره داشتم که تا زمانیکه احزاب در چارچوب مجوز فعالیت خود عمل کنند نمی توان مانع از فعالیت آنها شد ولی اینکه چرا نظرات آنها با هم در همه امور یکی نمی باشد نیز واضح من الشمس است که نظرهرکسی در موضوعات مختلف با نظر دیگری فرق دارد .مهم این است که در زمانیکه اختلاف افکار در بین این احزاب پیش می آید منجر به کاهش فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی جامعه نگردیده و زندگی مردم مختل نگردد . اختلافات را می توان با درخواست از رای رهبری در آن موضوع به نتیجه رساند . با توجه به این نظر از من پرسیده شد که چرا در حزبی عضویت پیدا نکرده ام و نظر من این بود که احزاب ما می بایست با توجه به فعالیتهای تعریف شده در اساسنامه خود اقدام به فعالیت کرده و در زمانهای مختلف و براساس مسایل پیش آمده در جامعه نظر خود را بر خلاف اساسنامه تغییر ندهند . بعنوان مثال تونی بلر نخست وزیر انگلیس از حزب کارگر بود که در یک مورد تصمیمی را اتخاذ کرد که مغایر اهداف حزب کارگر و بیشتر با موافق اهداف حزب محافظه کار تشخیص داده شد و حزب کارگر از او دراین خصوص ابراز گلایه مندی نمود . حال شما در طول  انقلاب ما  ببنید کدام حزب به فعالیت اساسنامه ای خود بطور کامل عمل کرده و در بعضی موارد  نظراتش در یک روز چپی و روز دیگر راستی عمل نموده و رفتار دوگانه دارند که من بخواهم اقدام به عضویت در حزبی نمایم . هم اکنون که این مطلب را می نویسم موسم دور دوم انتخابات مجلس نیز می باشد آیا آقایان و خانمهایی که از طرف احزاب مختلف کاندید شده اند دقیقا می دانند که دنبال چه موضوعی هستند یا اینکه درآینده مجبور به ترک آن حزب و پیوستن به حزب دیگری خواهند شد . دوست دارم نظر شما را نیز در این خصوص بدانم.