نظرمن

هم اکنون که به ساعات آغازین حمله ارتش آمریکا به کشور سوریه نزدیک می شویم ، جزئیات بیشتری از نحوه حمله آمریکا و چگونگی دفاع ارتش سوریه در خبرها منعکس می گردد . معمولا اقدامات آمریکا با حمله شدید هوایی و موشکی همراه بوده و سیستم های پدافند کشور مقابل را هدف قرار خواهد داد . به نظر من بهترین راهبرد کشور مورد هجوم قرار گرفته ، دفاع کردن نیست ! بلکه همانطور که طرف مقابل به سوی او می آید ، باید بسوی او حرکت کرد . مثل ورزش جودو که از نیروی طرف حمله کننده برای سرنگون کردن او استفاده می شود . البته در فوتبال هم این موضوع مصداق داشته و اکثر مربیان از تاکتیک حمله به جای دفاع در برابر تیم قوی مقابل استفاده می کنند . بنابر این اگر نیروهای سوری علاوه بر دفاع ، بیشتر به فکر حمله به مقاصد کشورهای متخاصم ( علاوه بر آمریکا ، عربستان ، ترکیه ، رژیم صهیونیستی و ... نیز در این جنگ حضور دارند ) و کشتی های آمریکایی مستقر در آبهای مدیترانه و دریای سرخ باشند ، علاوه بر اینکه جلوی پرتاب موشکها را خواهند گرفت به گسترش میدان رزم هم پرداخته و به این جمله معروف خواهند رسید که : آمریکا شاید شروع کننده جنگ باشد ، ولی پایان دهنده آن نخواهد بود . 

پس از تعیین اعضای کابینه دولت تدبیر و امید و شروع به کار دولت یازدهم ، بحث های مختلفی پیرامون اینکه اولین اقدام دولت چه می تواند باشد ، مطرح است . البته خود دولت هم اولین اقدام خود را اصلاح بودجه سال 1392 که با کسری زیاد منابع بسته شده اعلام نموده است . ولی مشکلی که برای اصلاح بودجه مطرح می باشد ، عدم اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها به دلیل بالا بودن تورم در کشور می باشد . همین موضوع باعث شده تا دولت به استفاده از منابع صندوق توسعه ملی رو بیاورد . به نظر من دولت برای کاهش تورم با کمک بانک مرکزی می بایست انتشار پول را کاهش داده و نرخ بهره بانکی را افزایش دهد . البته تعیین نرخ بهره بانکی مناسب خود از مواردی است که باید در آن دقت کرد . نرخ بانکی باید به گونه ای تعیین شود که اعتماد را به سپرده گذاران بازگردانده و آنان را مجاب نماید تا پول بیشتر را برای مدت زمان بیشتری در اختیار بانکها قرار دهند . ولی این نرخ باید طوری تعیین شود که وام گیرندگان نیز از خیر گرفتن وام نگذشته و دریافت وام باعث افزایش زیاد هزینه های آنان نگردد . به همین منظور من پیشنهاد می کنم میزان سپرده پنج ساله به هفت سال افزایش یافته و نرخ بهره آن نیز 40 درصد تعیین گردد . و به همین ترتیب نرخ یکساله نیز 15 درصد و ... نرخ بهره وام پرداختی نیز با مدت بازگشت  5 سال 25 درصد و ... این اقدام در کنار سیاست های پولی بانک مرکزی به شدت به کاهش تورم منجر شده و در 100 روز اولی که دولت به مردم قول داده تا اثرات سیاستهای اقتصادی آن را مشاهده کنند ، قابلیت اجرایی داشته و می توان در بودجه 1392 نیز مرحله دوم هدفمندی را اجرا کرد تا کسری بودجه برطرف گردد . به هر حال بعید است در طول 100 روز اول دولت بتواند به توافقات مهم با گروه 1 + 5 رسیده و کاهش تحریم ها را دنبال نماید .

سریالی در مایه های طنز هم اکنون از شبکه تماشا در حال پخش است به عنوان : بله آقای وزیر . این سریال به موضوع تغییر دولت در کشور انگلیس و تغییر وزرا پرداخته و در نگاه اول اینگونه به نظر می رسد که یک عده آدم بله قربان گو دور و بر آقای وزیر را گرفته اند که هر چه می گوید مورد تایید قرار می دهند . ولی به نظر من نکته مهمی که در این سریال مطرح شده ، مشکلات آقای وزیر از بابت نظرات اطرافیان خود است که باعث می شود نظرات خودش را در مرحله عمل نتواند اجرا کند . این نشان دهنده این است که کارمندان به تغییر و تحولاتی که هر چند سال در دولتها اتفاق می افتد ، عادت کرده و به آن خو گرفته اند و حاضر به تغییر راه و روش خود نیستند و برای همراه کردن وزیر با خود با گفتن یک : بله آقای وزیر ... موارد خود را به اجرا می گذارند . به نظر من وزرا باید در زمانیکه قدرت را به دست می گیرند برای اجرای برنامه های خود خیلی نسبت به افراد بله قربان گو حساسیت نشان داده و مراقب اعمال و کارهای انان باشند تا در مرحله اجرای کارهای خود با انحراف مواجه نشوند .

نمایندگان مجلس آمریکا لایحه تحریم نفتی ایران را به تصویب رساندند . بر اساس این لایحه میزان فروش نفت ایران به صفر نزدیک خواهد شد . آمریکاییها فکر کرده اند که ما به فروش نفت خود این قدر وابسته ایم که اگر نفت نفروشیم ، دیگه زمین گیر می شویم ! در حالیکه از دو سال پیش ، ما منتظر چنین روزی بودیم و برای آنهم راهکار داریم . فقط مسئله ای که برای ما وجود داره اینه که بالاخره رابطه ما باید با آمریکاییها چگونه باشه ؟ اگر فقط به این فکر باشیم که روزی خواهد رسید که میان ما جنگ در خواهد گرفت ، خوب باید از هم اکنون سیاستهایمان را با این ایده تدوین کنیم . ولی اگر قرار بر کوتاه آمدن ما است ، که آنهم خیلی بعید است . هم اکنون به نظر من این جمله یا ضرب المثل بیشترین کاربرد را در خصوص رابطه ما با آمریکا دارد : بالاتر از سیاهی رنگی نیست . یعنی دیگه بدتر از این نمیشه . اگر منافع اقتصادی ما بخواهد اینگونه پایمال گردد ، بهتر است که به فکر ضربه زدن به منافع آمریکا باشیم تا به فکر رابطه با او . البته در دنیای سیاست و اقتصاد روشهای خوبی برای این امور وجود داشته و دارد . قبلا هم ما به بستن تنگه هرمز فکر کرده بودیم . که به نظر من خروج از اپک ، قبل از آن بهتر است . به نظر می رسد که خروج از ان پی تی نیز راهکار خوبی فعلا باشد . ما نباید مثل کره شمالی بشویم و با دنیا قطع رابطه کنیم ، که نظر آمریکا هم همین است . ولی این هشدار را باید به کشورهای دنیا بدهیم که درصورت برخورد با ما ایران نیز به فکر ... خواهد افتاد . به هرحال کشورها براساس منافع ملی خود با ما قطع رابطه می کنند . و تا زمانیکه منافع آنها در رابطه با آمریکا باشد کمتر به رابطه با ما فکر خواهند کرد .

پس از پیروزی رئیس جمهور منتخب در حماسه سیاسی 24 خرداد ماه ،احزاب و گروه ها ، از هر گروه و جناحی ، این پیروزی را به خود منتسب کرده و اصلا حاضر به پذیرش این موضوع که اگر درست عمل می کردند ، می توانستند نظر مردم را به سوی خود جلب کنند ، نشدند . هم اکنون نیز خود من نتوانسته ام به این موضوع برسم که چه کسی پیروز شده !؟ ولی از آنجا که رئیس جمهور منتخب خود را وابسته به هیچ گروه و جناحی ندانسته و در انتخاب وزرای کابینه تلاش دارد تا از همه احزاب در تشکیل دولت استفاده نماید ، به نظر اینگونه می آید که حدس من درست بوده و همه پیروز این انتخابات شده اند . ولی در دولتهای قبل همیشه این گونه نظر داده اند که اگر مجلس و دولت از یک جناح باشند ، می توانند بهتر عمل کنند . پس اگر این فرضیه را قبول داشته باشیم ، تشکیل کابینه ای از جناح های مختلف و با طرز فکر متفاوت ، نقطه ضعفی برای دولت آینده نخواهد بود ؟ به نظر من اگر از همین ابتدای کار دولت راه و روش کشورداری خود را مشخص نماید ، خیلی بهتر است تا اینکه در آینده نسبت به تغییر اعضای دولت اقدام نماید . همانگونه که دیدیم یکی از نقاط ضعف دولت قبلی ، تغییر پی در پی وزراء بود و دولت جدید نباید نقاط ضعف دولت قبلی را داشته باشد .

بالاخره روز 24 خرداد ماه سال 1392 رسید و حماسه سیاسی رقم خورد . حضور چشمگیر مردم باعث شد نظام یکبار دیگر رای اعتماد از مردم بگیرد . کسانی که فکر می کردند می توانند برای رفع مشکلات کشور قدمی بردارند کاندید شده و برنامه های خود را ارائه دادند . در اصل اگر فکر می کردند که تکلیفی دارند به تکلیف خود جامع عمل پوشاندند . پیش بینی لازم برای همه نوع تفکر در مردم شده بود از راست و چپ و مستقل . هرکسی با هر سلیقه ای نیز می توانست شخصی را بین کاندیداها برای رای دادن پیدا نماید . شاید اگر کاندیداهایی که از یک نوع تفکر برخوردار بودند با هم به تفاهم می رسیدند ، دربین مردم بیشتر مورد توجه قرار می گرفتند . ولی اصل موضوع که ادای تکلیف بود ، انجام گرفت . مردم هم ادای تکلیف به نظام را خیلی خوب انجام دادند . به نظرمن هم اکنون باید به نظر مردم توجه کنیم . مردم از دستگاه دیپلماسی کشور به دلیل عدم توانایی برای جلوگیری از تحریم و از دستگاه اقتصادی کشور به خاطر عدم پیش بینی وضع به وجود آمده ناراحت بوده و انتظار دارند ، حرکت رئیس جمهور منتخب براساس عقلانیت و قانون بوده و به شعار خود در ایجاد دولت تدبیر عمل نماید .

یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده در عرض دو سال آرامش را در کشور ایجاد می کنم و بعد از آن شروع می کنیم به پیشرفت ! در اینجا چند سوال پیش می آید که عبارتند از :1- با این وصف ، باید این دو سال خیلی سالهای سختی باشد ؟ 2- اگر اوضاع کشور در این دو سال تغییر کرد ، آن وقت چند سال دیگه باید صبر کنیم تا اوضاع در ست شود ؟ 3- در این دو سال نباید انتظار رشد و پیشرفت داشته باشیم ؟ 4 - با این شعارباید برنامه بیست ساله و برنامه پنجم را تغییر دهیم و امیدی به اجرای آنها نداشته باشیم ؟دادن امید به مردم چیز خوبی است ، ولی نباید اینگونه شعارهایی را داد . به نظر من بهتر بود کاندیداهای محترم با توجه به کاهش میزان ارز حاصل از صادرات برنامه های خود را برای مدیریت بازار ارز ، چگونگی ایجاد بورس ارز ، چگونگی عرضه نفت در بورس ، چگونگی جذب ارز حاصل از صادرات غیر نفتی در مرکز مبادلات ارزی ، چگونگی تامین ارز برای قاچاق و نقش بورس در توسعه اقتصادی و ... ارائه می دادند .

هم زمانی انتخابات ریاست جمهوری با شوراها بدجور داره به ضرر شوراها تمام می شود . با اینکه انتظار این بود هم زمان با هم ، کاندیداهای این دو به تبلیغات بپردازند ، ولی اصلا خبری از کاندیداهای شوراها نیست و اینجور که اعلام شده هنوز هم خبری از تایید صلاحیت شدگان شوراها نبوده و باید منتظر ماند . سوال اصلی که پیش می آید زمان لازم برای تبلیغات کاندیداهای شوراهاست ؟ هم اکنون فقط 10 روز به برگزاری انتخابات مانده و به دلیل عدم اعلام اسامی تایید صلاحیت شدگان مشخص نیست چند روز برای تبلیغات آنها باقی می ماند ؟ قبلا هم اهمیت شوراها را اعلام نموده بودم ، ولی متاسفانه تاکنون شوراها مورد غفلت قرار گرفته و همین امر باعث کاهش رای مردم به کاندیداهای آن و تشکیل شوراهای ضعیف خواهد شد . شورای ضعیف خود باعث کاهش عمران و آبادانی شهرها و روستاها خواهد شد و ... نباید این را فراموش کنیم که رئیس جمهور وارد جزئیات در شهر ها و روستاها نشده و امور مملکتی را اداره خواهد کرد . بنابر این به نظر من اگر زمان کافی برای برگزاری انتخابات شوراها باقی نیست ، باید انتخابات آن را به زمان دیگری ( مثلا در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ) موکول کرد . این باعث افزایش مشارکت مردم و انتخاب افراد اصلح در شوراها می گردد .  

پس از شکست مناظره اقتصادی کاندیداهای ریاست جمهوری در ایجاد انگیزه در مردم ، موضوعی که هم اکنون به نظر می رسد دارای اهمیت می باشد ، ایجاد مناظره های از نوع دو نفره و چالشی و با سوالات اصلی و تخصصی می باشد . ولی به نظر من ازآنجا که تفاوت دیدگاه در بین کاندیداها در خصوص مسائل مختلف کم بوده ، می توان امید به این داشت که ابتدا بین هر دو نفر از آنها یک ائتلاف تشکیل شده و تعداد کاندیداها از 8 نفر به 4 نفر کاهش یابد و بعد بین آنها مناظره آنهم نه فقط در بعد اقتصادی ، بلکه در همه ابعاد برگزار گردد . چه ایرادی دارد اگر رئیس جمهور آینده آقای رضایی باشد و آقای قالیباف معاون اول و یا بالعکس ، یا آقایان عارف و روحانی به همچنین و یا آقایان حداد عادل و ولایتی . به هر حال برخورد نزدیک بین کاندیداها باید صورت گیرد تا بتوان از دل آن برای مردم حرفهایی که با واقعیات جامعه بیشتر همخوانی دارد ، بیرون آورد .

اولین مناظره تحت عنوان مناظره اقتصادی با حضور کاندیداهای ریاست جمهوری برگزار شد . این مناظره که در آن سوالات اقتصادی مطرح گردید ، دارای مدت زمان طولانی بود که هم خستگی کاندیداها و هم مردم را در پی داشت . نحوه سوالات و جوابها هر کسی را یاد امتحان کنکور می انداخت ! سوالها اکثرا کلی مطرح شد و پاسخ ها هم اکثرا کلی داده شد . از آن بدتر این بود که جوابها خیلی شبیه به هم بود و بیننده احساس می کرد تمام کاندیداها می خواهند طوری پاسخ دهند که به قانون گریزی متهم نشوند . تنها سه کاندید ( آقایان غرضی ، قالیباف و رضایی ) دارای پاسخهایی بودند که با دیگران کمی تفاوت داشت . به نظر من از این مناظره چیزی دستگیر کسی نشد . هیچکس به درستی وارد مقوله دلایل ایجاد بحران ارزی و راهکار آن نشد و نگفت که اگر هم اکنون ارز در قانون بودجه 2500 تومان تعیین شده درست است یاخیر ؟ چگونه می خواهد ارز را تک نرخی کند ؟ هیچکس به قوانین بودجه و برنامه پنجم اعتراضی نداشت و همه اجرای برنامه را در برنامه خود داشتند . خیلی چیزها پرسیده نشد و خیلی چیزها جواب داده نشد . خود کاندیداها نیز در آخر ، از نحوه اجرای مناظره شکایت داشتند . جالبتر اینکه به نظر نمی رسد ، هیچکدام قصد کناره گیری از رقابت را داشته باشند . با توجه به برنامه های مطرح شده ، به نظر می رسد که کناره گیری و ائتلاف بین آنها خیلی راحتتر انجام گیرد . به هر حال به نظر اینگونه می آید که به هر کسی رای بدی ،  فرقی نکرده و  اصلح (حداقل در بعد اقتصادی ) نداریم .