حماسه سیاسی در اولویت
با نام گذاری سال 1392 به نام حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی توسط رهبر معظم انقلاب ، اقداماتی که می تواند به اجرای این شعار در عمل منجر شود ، در محافل مختلف در حال ارائه می باشد . به نظر من اولویت در این شعار با حماسه سیاسی است . دلیل آن را هم این می دانم که اگر دولت قوی در ایران بر سر کار نیاید که مورد تایید اکثر مردم و احزاب قرار بگیرد ، فاصله دولت با مردم افزایش یافته و این عدم اعتماد باعث عدم همراهی مردم با برنامه های دولت شده و در عمل حماسه اقتصادی نیز قابلیت اجرا نخواهد داشت . البته پیدا شدن شخصی که بتواند تمام نگاه ها را به خود جلب کند نیز سخت است ، به خصوص با شرایطی که رهبر عزیز اعلام نمودند : تمام خوبیهای روسای جمهور قبلی را داشته و بدی های آنها رانداشته باشد . به نظر می رسد کاندیدا های فعلی نیز باید با توجه به این موضوع در اعلام کاندیداتوری خود بیشتر تعمق نمایند . در هر حال اگر مردم بتوانند دولتی مردمی را بر سر کار بی اورند ، می توان به بهبود اقتصادی نیز امید داشت و در غیر این صورت معلوم نیست که چه پیش خواهد آمد ؟!
انتخابات ریاست جمهوری
انتخابات ریاست جمهوری که در خرداد ماه سال 1392 برگزار خواهد شد ، از چنان اهمیتی برخوردار است که خیلی ها را از هم اکنون به اظهار نظر در خصوص چگونگی شرایط برگزاری انتخابات و افراد واجد صلاحیت برای این انتخابات وادار نموده است . اینکه شرایط برگزاری انتخابات با نوع تفکر بعضی از گروه های سیاسی هم خوانی ندارد ، چیزی است که از سال 1388 به بعد بیشتر به آن پرداخته شده ولی تاکنون حرفی از شرایط مطلوب گفته نشده است . یعنی آنهایی که فکر می کنند انتخابات با آزادی برگزار نمی شود ، راهکاری هم برای بهتر برگزار شدن آن ارائه نمی دهند . بنابر این ، این بحث را باید یک بحث انحرافی دانست که موضوع اصلی را در پشت خود پنهان نموده است . موضوع جالب ، احساس مسئولیت و تکلیف نمودن برای کاندید شدن است که از آنجا که بعضی از کارشناسان اقتصادی و سیاسی ، ریاست جمهوری 4 سال آینده را بسیار مشکل دانسته و مدیریت اوضاع را بسیار سخت توصیف می نمایند . با این حال بعضی افراد به گونه ای رفتار می کنند که شان ریاست جمهوری را تا سطح یک مدیر یا وزیر پایین می آورند . این موضوع باعث شده که احساس می کنند می توانند بر مشکلات غلبه نمایند . ولی با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی موجود ، چگونه می توان امید به این داشت که این افراد با ادامه همان راههای گذشته ،بتوانند بر مشکلات غلبه نمایند . یعنی برای مذاکره با گروه 1+5 راه حل خاصی دارند ؟ یا برای برگزاری مراحل بعدی هدفمندی یارانه ها راه حل ضد تورمی دارند ؟ برای کاهش حجم نقدینگی و یا جمع آوری آن اقدام به افزایش نرخ بهره بانکی می کنند ؟ حقوق کارمندان و کارگران را چقدر بالا خواهند برد ؟ و سوالات بسیار دیگر ... در انتخابات قبلی یکی از کاندیداها در برابر این پرسش یک خبرنگار که : حقوق ها را افزایش می دهید یا کاهش ؟ پاسخ داد : کاهش می دهیم . و آن خبرنگار با تعجب پرسید : مدیران هم اکنون نیز با این ارقام حاضر به کار کردن نیستند ، چگونه شما می خواهید حقوق آنها را کاهش هم بدهید ؟ و آن کاندیدا پاسخ داد : در زمان جنگ حتی بعضی از وزرا حقوق نیز نمی خواستند دریافت کنند ! و ما به اینجور افراد نیازمندیم . ولی هم اکنون شرایط به گونه ای دیگراست و مردم با توجه به عملکرد ضعیف دولت فعلی ، رابطه زیاد خوبی با دولت نداشته و امیدوار به روی کار آمدن دولتی هستند که بتواند در عمل ، شعارهای خود را تحقق بخشد .
پیشرفت در مذاکرات هسته ای
دور جدید مذاکرات هسته ای در شهر آلماتی قزاقستان برگزار شد و دو طرف مذاکره از نتیجه آن اظهار رضایت کردند . با توجه به پیشنهاد های ایران و پاسخ های گروه 1+5 اینطور نتیجه گرفته شده که طرف غربی از نظرات قبلی خود کوتاه آمده و زمانی حدودا یک ماهه لازم است تا کارشناسان به بررسی پاسخهای ارائه شده بپردازند . سوالی که به ذهن خطور می کند این است چطور هر دو طرف از این مذاکرات احساس رضایت کرده اند ؟! ایران پاسخ ها را در جهت پیشنهاد های خود دانسته است . ولی کشورهای غربی بدون اظهار نظر در رابطه با افشای پاسخ های خود به این نتیجه رسیده اند که مذاکرات مثبتی بوده است . به هر حال به نظر می رسد مذاکرات همچنان باید ادامه داشته باشد و طرفین نمی خواهند نتایج آن را عمومی کنند . و می توان نتیجه گرفت اظهار نظر مثبت کردن ، بخشی از توافق اخیر است . از صحبتها اینگونه برداشت می گردد که طرف ایرانی ، پاسخهای داده شده را خوب دانسته و طرف غربی هم پیش خود گفته ، پس ایران حاضر به پذیرش خواسته های ما می باشد . حالا توپ در زمین ایران قرار گرفته و ایران باید پاسخها را طوری تغییر دهد که دو طرف را راضی نگه دارد ، که شاید کمی سخت باشد . به نظر من هم اکنون زود است که بخواهیم پیشرفت در مذاکره را اعلام نماییم . البته نتیجه گیری قطعی را زمانی می توان گرفت که پاسخهای گروه 1+5 را بدانیم .
تهدید جهت اخذ نتیجه
همانگونه که رهبر معظم انقلاب شرایط لازم برای یک مذاکره سازنده را اعلام نمودند ،مذاکره زمانی دارای نتیجه مطلوب خواهد بود که دو طرف مذاکره از تهدید یکدیگر دست برداشته و مذاکره را برای مذاکره نخواهند . ولی متاسفانه می بینیم که از هم اکنون مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 که در تاریخ 8 اسفند ماه برگزار خواهد شد ، به جای اینکه به ارائه توجیهات منطقی جهت به نتیجه رسیدن پیش رود ، به تهدیدات دو طرف منجر شده است . از طرفی این گروه خواستار نرمش بیشتر ایران در مقابل تشویق های ارائه شده گردیده اند و از طرف دیگر ایران بازنده اصلی به نتیجه نرسیدن این دور از مذاکرات را گروه 1+5 دانسته است . با این وضعیت آیا می توان به امید به نتیجه رسیدن این مذاکرات ، دلخوش بود ؟ البته شاید اینگونه به نظر برسد که نتیجه این دور نیز همانند دوره های قبل از پیش مشخص بوده و لزومی به حساس نمودن این مذاکرات نیست . ولی به نظر من اگر دو طرف بتوانند با یک سیاست صحیح جهت اعتمادسازی پیش بروند ، می توانند یک بازی برد - برد را به نمایش بگذارند . به نظر می رسد برای گام اول کاهش میزان تولید اورانیوم 20 در صد از طرف ایران در مقابل حذف تحریم فروش نفت و نقل و انتقال ارز حاصل از آن ، بتواند دوطرف را برای ادامه مذاکرات امیدوار نماید . به هر حال از تهدید کردن که بهتر به نظر می رسد !
با یک گل بهار نمیشه !
وقتی که شعار زنده باد بهار را در رسانه ها دیدم ، ابتدا به خودم گفتم این شعار که در پایان دو دوره ریاست جمهوری از طرف رئیس جمهور مطرح شده ، شاید به دلیل آن است که اقدامات دولت در طول این مدت باعث شده که از سال آینده و برای دوره های بعدی ریاست جمهوری کارها روی غلطک افتاده و دیگه ما با مشکلات کمتری مواجه خواهیم شد و در بررسی از آمارهای بیکاری که به تازگی عنوان شده نرخ بیکاری نیز در حال کاهش می باشد . پس باید هم بگوییم : زنده باد بهار . ولی از طرفی دیگر وقتی دقت می کنیم ، می بینیم هنوز کارهای کوچکی روی زمین مانده که از جمله می توان به : حذف تحریم ها و یا ارائه راهکاری برای کاهش آن ، افزایش ارزش پول ملی کشور ، کاهش تورم ، افزایش صادرات غیر نفتی و ... اشاره کرد . که برای غلبه بر آنها باید یک تیم اقتصادی و سیاسی و ... برای عبور از این مشکلات فراهم کرد تا بتوانیم با سلامتی 4 سال آینده را طی کنیم . با توجه به این موارد به نظر من با تغییر یک نفر ، نمی توان امید به حل این مشکلات داشت . و برای همین هم می گویم : با یک گل بهار نمیشه ، و احتیاج به یک دسته گل داریم .
حکم انفصال مدیر کل
-
حکم انفصال صادره برای مدیر کل بانک مرکزی به دلیل عدم ارسال مدرک جهت اجرای برداشت از حساب بانکها ، از سوی دیوان محاسبات کشور ، نشان دهنده آن است که در مملکت قانون وجود داشته و اجرای آن برای همه و در هر شرایطی واجب بوده و اگر کسی به دلیل محرمانه بودن از ارائه قانون امتناع کند ، مورد بازخواست قرار خواهد گرفت . اگر بانک مرکزی نگران آن است که اگر نمایندگان مجلس با ورود خود به امور آن ، به مواردی که اگر فاش گردد ، باعث ایجاد اختلاف بین قوای مجریه و مقننه خواهد شد ، دست پیدا می کنند ! باید این را هم بداند که مجلسیان بانک مرکزی را مستقل از دولت و مجلس و ... دانسته و لازمه مدیریت این بانک را استقلال آن از قوای سه گانه می دانند . محرمانه بودن بعضی از تصمیمات بانک در چند وقت گذشته شاید برای مردم عادی قابل توجیه باشد ! ولی برای کارشناسان و دستگاههای نظارتی اصلا توجیه نداشته و آقای مدیر کل باید به دنبال پیدا کردن راهکار قانونی برای تبرئه شدن از حکم انفصال خود باشد . البته این موضوع از طرف دیگر می تواند مورد توجه دولت برای ارائه عملکرد خود در 2 سال گذشته شده و اتهامات وارده در خصوص عدم مدیریت صحیح دولت تاکنون را که موجب افزایش نرخ ارز شده را پاسخ دهد . کاری که تاکنون بصورت شفاف و واضح انجام نشده و تمام کاسه کوزه ها برسر دولت شکسته شده است .