نظرمن

پیام رهبر معظم انقلاب در ابتدای سال 1391 و اعلام سال تولید ملی و حمایت از آن ، یکی از شعارهای اصلی در سال پیش رو باتوجه به شرایط کشور ، که درحال افزایش میزان تحریمها می باشیم ، از اهمیت با لایی برخوردار بوده و در کلیه محافل اقتصادی و سیاسی برای چگونه بهتر کردن فضای کسب و کار بحث های داغی در جریان می باشد . ولی به نظر من اگر امسال را سالی بدانیم که اگر بتوانیم از مشکلات آن سربلند بیرون بیاییم ، در سالهای آتی با مشکلات اقتصادی کمتری مواجه خواهیم شد ، پس باید حرکت انقلابی درسال 1391 صورت بپذیرد تا به اهدافمان برسیم . مهمترین موضوعی که هم اکنون باید به آن پرداخته شود لزوم حذف درآمدهای حاصل از فروش نفت خام از بودجه جاری کشور بوده ، که با اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه ها و اختصاص مبلغی از آن برای بودجه جاری دولت می توانیم بودجه کشور را از فشارهای تحریم راحت کنیم ، تا امور جاری کشور دچار بحران نگردد . یکی دیگر از موارد با اهمیت جهت حمایت از تولید لزوم توجه به عوامل تاثیرگذار در قیمت تمام شده محصول است . در محافل کارشناسی لزوم آزاد سازی قیمت ها به دلیل عدم پرداخت یارانه به این بخش مد نظر می باشد ، درحالیکه اگر قیمتها آزاد گردد ، با توجه به اثرات روانی آن قیمت ارز به شدت افزایش یافته و به فرو پاشی اقتصاد می انجامد . پس برای حمایت از تولید فقط نباید به قیمت ارز اکتفا کرد و می بایست از طرق دیگر به حمایت از بخش تولید پرداخته شود . ازقبیل کاهش مالیات و نرخ بهره بانکی و پرداخت حق بیمه کارگران و غیره . البته هم اکنون که بررسی لایحه بودجه سال 1391 در مجلس شورای اسلامی در جریان رسیدگی می باشد انتظار می رود مجلس به نفش تاریخی خود در هدایت و حمایت دولت به سمت رسیدن به اهداف سال 1391 اقدام اساسی انجام داده و همه تقصیرها را گردن دولت نیاندازد و درصورتیکه دولت برای اجراء قوانین با مشکلاتی دست به گریبان است ، راهکارهای قانونی برای آن در نظر گرفته شود.

روزی روزگاری نظری از من در خصوص احزاب چپ و راست در ایران و اینکه کدام یک بر خلاف اهداف نظام فعالیت می کنند را خواستند . در ابتدا با توجه به تحولات پیش آمده در کشور اینگونه به نظر می رسید که احزاب چپی دارند مخالف اهداف نظام صحبت می کنند . ولی با کمی توجه متوجه می شویم که در ایران هیچ حزب و یا گروهی بدون اخذ تاییدیه از وزارت کشور نمی تواند دارای فعالیت سیاسی باشد . و درصورت تخلف قانون اقدام به حذف آن می نماید . لذا من هم به این موضوع اشاره داشتم که تا زمانیکه احزاب در چارچوب مجوز فعالیت خود عمل کنند نمی توان مانع از فعالیت آنها شد ولی اینکه چرا نظرات آنها با هم در همه امور یکی نمی باشد نیز واضح من الشمس است که نظرهرکسی در موضوعات مختلف با نظر دیگری فرق دارد .مهم این است که در زمانیکه اختلاف افکار در بین این احزاب پیش می آید منجر به کاهش فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی جامعه نگردیده و زندگی مردم مختل نگردد . اختلافات را می توان با درخواست از رای رهبری در آن موضوع به نتیجه رساند . با توجه به این نظر از من پرسیده شد که چرا در حزبی عضویت پیدا نکرده ام و نظر من این بود که احزاب ما می بایست با توجه به فعالیتهای تعریف شده در اساسنامه خود اقدام به فعالیت کرده و در زمانهای مختلف و براساس مسایل پیش آمده در جامعه نظر خود را بر خلاف اساسنامه تغییر ندهند . بعنوان مثال تونی بلر نخست وزیر انگلیس از حزب کارگر بود که در یک مورد تصمیمی را اتخاذ کرد که مغایر اهداف حزب کارگر و بیشتر با موافق اهداف حزب محافظه کار تشخیص داده شد و حزب کارگر از او دراین خصوص ابراز گلایه مندی نمود . حال شما در طول  انقلاب ما  ببنید کدام حزب به فعالیت اساسنامه ای خود بطور کامل عمل کرده و در بعضی موارد  نظراتش در یک روز چپی و روز دیگر راستی عمل نموده و رفتار دوگانه دارند که من بخواهم اقدام به عضویت در حزبی نمایم . هم اکنون که این مطلب را می نویسم موسم دور دوم انتخابات مجلس نیز می باشد آیا آقایان و خانمهایی که از طرف احزاب مختلف کاندید شده اند دقیقا می دانند که دنبال چه موضوعی هستند یا اینکه درآینده مجبور به ترک آن حزب و پیوستن به حزب دیگری خواهند شد . دوست دارم نظر شما را نیز در این خصوص بدانم.

طرح هدفمند سازی یارانه ها با تمام مشکلات و نارضایتیهایی که برای بعضی از افراد بوجود آورده درحال اجراء شدن می باشد . اینکه اجرای این طرح از زمان دولتهای قبل نیز مورد توجه بوده ولی جرات اجرای آن را با توجه به اثرات اجتماعی و سیاسی پیدا ننموده اند مورد قبول همه قرار گرفته است . در دولت جدید تنها برای اینکه اثرات منفی طرح را کم کنند اقدام به پرداخت 50 % از منابع اجرای آن به مردم نموده اند . اینکه این طرح تا چه زمانی قابلیت اجراء دارد را می توان تا زمان وجود نفت و گاز در کشور این کار را ادامه داد . به دلیل اینکه با فروش این منابع و ارز حاصل از آن و با توجه به قیمت ارز می توان پولی تهیه کرد و به مردم داد . ولی از این موضوع مهمتر میزان رشد و توسعه اقتصادی کشور در سالعای پس از اجرای این طرح می باشد . بطوریکه اگر رشد اقنصادی کشور با این منابع افزایش پیدا کرده و اقشار جامعه از محل درآمد حاصل از کار خویش به سطح زندگی قابل قبولی دست رسی پیدا کنند دیگر به این کمک خرجی که دولت به عنوان یارانه به آنها پرداخت می کند نیاز نخواهند داشت و خود به انصراف از دریافت آن اقدام خواهند کرد . خیلی ها می پرسند که در انتهای کار وضعیت و شکل اقتصاد کشور چگونه خواهد شد ؟ به نظر من اقتصاد ما تفاوتی با سایر کشورها نداشته و ما بسوی اقصاد پیشرفته قدم می گذاریم و ایران هم میشه اروپا . البته از شکل اقتصادی . دوست دارم نظر شما رانیز دراین خصوص بدونم .

در سالهای گذشته مشکلات ناشی از افزایش نرخ رشد جمعیت و کاهش بعد خانوار  که منجر به افزایش تعداد خانوار در کشور گردیده و از طرفی مهاجرت به شهرهای بزرگ همگی دست به دست هم داد تا بحران در مسکن بوجود آید . با توجه به ایجاد شهرهای جدید در اطراف شهرهای بزرگ ولی بحران همچنان بجای خود باقی بود . حدود سالهای 1381 یا 1382 در مقاله ای که به همایش وزارت مسکن و شهرسازی ارائه دادم نظر خودم را در این خصوص با پیشنهادی جهت رونق ساخت و ساز و اقتصاد مسکن ارسال کردم . در آن مقاله با اشاره به این موضوع که در کشورهای غربی و پیشرفته تعداد خانوارهای دارای ملک شخصی به میزان ایران نیست لزوم ساخت واحدهای مسکونی که در اراضی دولتی و با وام ساخت مسکن و با روش انبوه سازی ایجاد خواهند شد و با قیمت پایین در اختیار مردم قرار گرفته تا از محل اقساط دریافتی اقدام به تسویه وامهای مسکن نمایند را ارائه دادم . البته با توجه به اینکه زمین واحدهای مسکونی مذکور در اختیار افراد قرار نمی گرفت لذا در آینده با رشد جمعیت می توان واحدهای فوق را با افزایش تراکم بیشتر نوسازی نموده و این کار هیچ وقت به پایان نخواهد رسید . من از این موضوع که نظر خودم را ارائه داده و هم اکنون تحت عنوان مسکن مهر به مرحله اجراء درآمده بسیار خوشحالم و فکر می کنم با این کار خانوارهای ضعیف زیادی دارای مسکن شده و آنها هم به آرزوی خود جهت رسیدن به یک زندگی آرام رسیده اند .دوست دارم نظر شما را هم در این خصوص بدانم .

برای ارائه نظر درخصوص یک مسئله مهمترین موضوع ، شناخت مسئله است، تا بتوان درخصوص آن اظهارنظر کرد . این شناخت نیز ازراههای مختلفی به دست می آیدکه می تواند از طریق مشاهده ، مطالعه ، شنیده هاوتجربه باشد . من برای اولین بار که این توانایی را در خودم احساس کردم که بایستی در موردی نظر خودم را بگویم در سال اول دبیرستان و موضوع انشاء در خصوص معایب جنگ بود که در سال 1361 ارائه دادم . در آن زمان جنگ تحمیلی در اوج خود بود و مردم در فشارهای آن ... واستاد ادبیات که خود دارای سن و سابقه بالایی بود و یک تیپ داش مشتی داشت و از دوران قدیم و نحوه زندگی در آن دوران زیاد تعریف و تمجید می کرد و حسرت روزگار جوانی خود را داشت ، از ما خواست که انشایی در خصوص معایب جنگ بنویسیم ، البته من نیز از معایب جنگ ، مثل سایر مردم می دانستم ولی در مطالعاتی که داشتم دیدم که می توان گفت زندگی امروزی ما و تکنولوژی که هم اکنون در اختیار ماست از زمان جنگ جهانی اول و به خصوص بعد از جنگ جهانی دوم بوجود آمده و تفاوت زندگی انسانهای غربی قبل از این دو جنگ و بعد از آن به شدت تغییر کرده و اسم قرن بیستم را به قرن کامپیوتر ، قرن فضا ، قرن اتم و یا هر اسمی که خودتان می خواهید برای آن بگذارید ، تعیین کرده اند . بنابر این جنگ را نبایستی تنها از میان برنده جان انسانها دانست ، چون انسانها در مواقع سخته که به فکر اختراعات و ابتکارات جهت غلبه بر مشکلات می افتند . من هم در انشاء خودم به این مسئله اشاره داشتم ، البته با تندی استادم که نظری مخالف من داشت و حتی از نظر او جوانان امروزی دوست داشتند به گذشته بدون تکنولوژی برگردند مواجه شدم . البته با خوشحالی در دلم که من نظر خودم را گفتم حالا هر کسی می تواند نسبت به این موضوع مخالف یا موافق باشد . البته این اولین و آخرین بار نبود که من اظهار نظر کردم ، چون در ادامه زندگی کاری نیز این موضوع که باید در زمانهای خاص اقدام به اظهار نظر کنم بسیار پیش آمده و می آید . به نظر من مهمترین چیزی یک انسان در زندگی خود باید به آن اهمیت بده تا زندگی اش دارای مفهوم بشه ارائه نظر است ، بی تفاوتی به مسائل مطرح در جامعه انسان را به یک حالت پوچی می رساند . من دوست دارم نظر شما پارسی بلاگی های عزیز رو در این خصوص بدونم ، پس منتظر نظرات شما هستم

سلام به همه دوستان پارسی بلاگی امیدوارم به حضور تازه من در پارسی بلاگ حرارت و طراوت ببخشید